Patron Szkoły - Antoni Julian Nowowiejski

Święcenia kapłańskie przyjął 10 lipca1881roku. Po studiach otrzymał nominację na profesora seminarium duchownego w Płocku, gdzie uczył łaciny, liturgii i teologii moralnej, pełnił również funkcję wikariusza parafii św. Bartłomieja i rektora kościoła poreformackiego.  Bardzo aktywnie zaangażował się w redagowanie Encyklopedii Kościelnej. W tym czasie włączał się również w pracę społeczną na terenie Płocka. Przez cały czas pracował naukowo, publikując wiele artykułów w czasopismach kościelnych. 

12 czerwca 1908 został mianowany biskupem diecezjalnym płockim. 6 grudnia otrzymał sakrę biskupią w Petersburgu z rąk arcybiskupa Apolinarego Wnukowskiego, a ingres do katedry w Płocku odbył 10 stycznia 1909. Od 1918 do 1919 był pierwszym w historii sekretarzem generalnym Episkopatu Polski. W listopadzie 1930 został promowany przez papieża Piusa XI na arcybiskupa ze stolicą tytularną Silyum. 

Jako zwierzchnik diecezji płockiej dokonał reformy administracyjnej, wiele uwagi poświęcał szkolnictwu katolickiemu (powołał do życia m.in. Niższe Seminarium Duchowne Diecezji Płockiej), w okresie I wojny światowej angażował się w działalność charytatywną. Dwukrotnie przeprowadził synod diecezjalny  i zainicjował diecezjalną Akcję Katolicką. Był autorem prac z zakresu historii, liturgii, komparatystyki kościelnej. Zajmował się m.in. dziejami Płocka. W 1930 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Uniwersytet Warszawski nadał mu tytuł doctora honoris causa.

Po wybuchu II wojny światowej 28 II 1940 roku wraz z  biskupem Leonem Wetmańskim został wywieziony do Słupna. Duchowni byli tu internowani do 7 III 1941 roku, a następnie zostali przewiezieni do obozu zagłady w Działdowie. Arcybiskup zmarł prawdopodobnie 28 V 1941 roku. Do dziś nie udało się ustalić miejsca pochowania jego ciała. 13 czerwca 1999 w Warszawie Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w grupie 108 błogosławionych męczenników.